شهید محمدمهدی لطفی نیاسر

شهید محمد مهدی لطفی نیاسر هشتم دی ۱۳۶۱ در خانواده‌ای مذهبی در شهر مقدس قم به دنیا آمد. پدرش آیت‌الله لطفی کاشانی از اساتید حوزه علمیه قم، و مادرش از سلاله سادات و خواهر شهید و دو جانباز است. چهلمین روز تولد وی با شهادت دایی‌اش سیدحسین میرصیفی در عملیات والفجر مقدماتی مصادف شده بود.

  او از همان کودکی با هوشی سرشار دوره‌های تحصیلی را طی کرد. دوره راهنمایی و دبیرستان را در مدارس تیزهوشان قم گذراند و با توجه به علاقه سرشار به فضای ایمانی دانشگاه امام حسین (ع)، در رشته برق این دانشگاه پذیرفته شد. شهید مهدی از دوره نوجوانی رفتن به هیات را به عنوان بخشی از زندگی جدی گرفت. در هیات قاسم بن الحسن نیاسر سینه‌زنی می‌کرد و پرچم به دوش بود. در سال‌های ۷۳ و ۷۴ شرکت در جلسات هیات محبین اهل‌بیت (علیهم) قم را شروع کرد و همیشه خود را یک هیاتی می‌دانست. حتی تا آخر عمر یا تشکیل دهنده هیأت بود و یا شرکت کننده در آن. غیر از هیات‌های رفقای دانشجویی‌اش یکی از هیات‌هایی که جدی شرکت می‌کرد هیات دانشگاه امام صادق بود. بخصوص اگر سخنران آقای پناهیان و مداح حاج میثم مطیعی بود.

  با ورود به دانشگاه، با گروه‌های تفحص شهدای دفاع مقدس پیوند خورد و توانست با تلاش مضاعف دوشادوش دیگر یاران خود به چشم انتظاری بسیاری از خانواده‌های شهدا پایان دهد.

  شهید مهدی همچنین دوره‌های مختلف روایتگری شهدا را با موفقیت گذراند و توانست با کسب درجه مربی‌گری روایتگری دوره‌های بسیاری را در مناطق جنگی برگزار کند. ایشان همچنین در مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه شرکت کرد و توانست دانش‌نامه خود را در این مقطع دریافت کند. شهید مهدی همزمان با دوران تحصیل، ازدواج کرد و خطبه عقد ایشان توسط مقام معظم رهبری حضرت آیت‌الله خامنه‌ای خوانده شد. از این شهید بزرگوار، سه فرزند به نام‌های فاطمه، زهرا و محمد به یادگار مانده است که در زمان شهادت، به ترتیب ۹ سال، ۵ سال و شش ماه داشته‌اند.

  این شهید والامقام با پیوستن به نهاد انقلابی نیروهای هوافضای سپاه، خدمات شایانی در زمینه‌های مختلف ارائه کرد. همچنین با توجه به برخورداری از مهارت‌‌های تیراندازی و کسب عناوین مختلف در مسابقات نیروهای نظامی ایران، به عضویت تیم ایران درآمد و به مسابقات ارتش‌های جهان به میزبانی کشور هند اعزام گردید.

  از آخرین انگیزه‌های بسیار مهم زندگی این شهید بزرگوار، برنامه‌ریزی برای نابودی رژیم اشغالگر صهیونیستی بود که سرانجام جان پاک خویش را در همین راه فدا کرد و همراه با شش تن از همرزمانش در پایگاه هوایی تیفور سوریه با حمله مستقیم هواپیماهای رژیم جنایت‌کار اسرائیل در ۲۰ فروردین ۱۳۹۷ به شهادت رسید و شهید «راه نابودی اسرائیل» نام گرفت.

  از علاقه‌مندی‌های شخصی این شهید می‌توان به مطالعه سرگذشت شهدا، شعر و کتاب‌های استراتژیک، تدریس در دانشگاه، شرکت در هیات‌های مذهبی، خوش‌نویسی، معاشرت با خانواده و بازی با فرزندان، تیراندازی و آموختن زبان‌های مختلف مانند انگلیسی، عبری و عربی در گویش‌های مختلف عراقی و شامی و… اشاره کرد. همان دوران شدیدا به دنبال شهادت می‌گشت… همیشه سعی می‌کرد فرمایشات و سخنرانی‌های حضرت آقا را خوب گوش کند، خوب بفهمد، در زندگی و کارش به خوبی عملی کند و برای دیگران به خوبی تبیین کند.

  مقام معظم رهبری پس از شهادت ایشان در دیدار خانواده شهید فرمودند:

  این جوان را من چندباری دیده بودم، جوانی پویا و سرزنده بودند و ارزش کار ایشان و شهدای مدافع حرم در این است که بر خلاف زمان جنگ تحمیلی که صداوسیما و همه جامعه درباره جنگ صحبت می‌کردند، الان فضای جنگی در کشور حاکم نیست و صدای توپ‌ها شنیده نمی‌شود ولی این شهید، خانواده و فرزندان کوچکش را رها کرد و جان خود را فدای هدف و دفاع از حرم کرد.