شهید جواد حاج خداکرم

جواد حاج خداکرم در یازدهم آذرماه سال 1334 در یکی از محله‌های جنوب تهران در یک خانوادۀ مذهبی به دنیا آمد. از همان کودکی به اهل بیت عصمت، عشق می‌ورزید و یکی از بنیانگذاران هیأت محبان الهادی بود. او ضمن ادامۀ تحصیل به ورزش باستانی علاقه داشت و یکی از پیشکسوتان این ورزش بود. در دوران جوانی تحت تأثیر برادر بزرگتر خود ( شهید ابراهیم حاج خداکرم ) قرارگرفت و مبارزات سیاسی خود را شروع کرد. او در پخش رساله، اعلامیه‌ها و بیانیه‌های حضرت امام کوشش فراوان نمود. وی در طی سال‌های 56 و 57 به همراه برادرش یکی از برپاکنندگان تظاهرات و راه‌پیمایی در شهر تهران بودند.

  با ورود حضرت امام به میهن، عضو کمیتۀ استقبال بود و پس از پیروزی انقلاب اسلامی، لباس مقدس کمیتۀ انقلاب اسلامی را به تن کرد و کمیته‌های مسجد علی ابن ابیطالب؟ع؟ و مسجد ابوالفضل؟ع؟ را تشکیل داد. با شروع غائلۀ کردستان در سال 57 و فرمان حضرت امام به کردستان رفت و در کنار شهید قرنی و شهید دکتر چمران، حضور یافت و در عملیات های مختلف، شرکت فعال داشت. هنگامی که عراق به مرزهای ایران اسلامی حمله‌ور شد، در حالیکه در بیمارستان قلب بستری بود، در لباس کمیته خود را به جبهه رساند. در آنجا به همراه دکتر چمران در جنگ های نامنظم به دشمن یورش برد و آنها را که به خرمشهر نفوذ کرده بودند، تا مرز شلمچه به عقب راند. در همین واقعه بود که برادر بزرگتر او (ابراهیم) به شهادت نائل آمد.

  او پس از پایان جنگ در حفاظت از کیان دین و ایران به تلاش شبانه‌روزی خود استمرار بخشید. در سال 1374 فرماندۀ منطقۀ انتظامی شهرستان قم شد. در همان سال به جانشینی ناحیۀ انتظامی سیستان و بلوچستان نیز درآمد. و یک سال بعد، به عنوان فرماندۀ ناحیۀ انتظامی استان سیستان و بلوچستان گمارده شد تا با ایادی کفر و سوداگران مرگ مبارزه کند.

نحوه شهادت

  ایشان در ملاقات‌های مردمی اطلاعات خوبی را به دست می‌آوردند. یکی از این خبرها این بود که از منطقه‌ای بنام شیلر در شهرستان زابل افراد قاچاقچی و اشرار عبور می‌کنند که 25/8/1376 شخصا در آن محل حضور پیدا می‌کند و مشاهده می‌کند که کانال‌هایی که احداث‌شده تا اشرار نتوانند عبور کنند پرشده و از این منطقه عبور می‌کنند که ایشان خود در منطقه باقی می‌مانند تا این محل پاک‌سازی شود تا اشرار نتوانند از این کانال عبور کنند که کار به طول می‌کشد و هوا تاریک می‌شود. در برگشت به شهرستان زابل با یک گروه از اشرار برخورد و از ناحیه چشم‌چپ مورد اصابت گلوله قرار می‌گیرد. سرانجام در بیست و پنجم آبان سال 1376 بود که در منطقۀ عملیاتی شیلر، از توابع شهرستان زابل، در رویارویی با اشرار به شهادت رسید.